Toen
De families Meiboom & De Vries
Meiboom - De Vries
David Meiboom, 1890 – 1943
Santje Meiboom, 1926 – 1943
Rachel Walg-Meiboom, 1923 – 1942
Sara Meiboom-de Vries, 1886 – 1943
De Vries
Marcus de Vries, 1895 – 1943
Isak of Izak de Vries, 1900 – 1943
Op de Twijnstraat 16 en 16BIS woonde de familie De Vries. Eigenaar van het pand, en waarschijnlijk de slagerij, was Izak de Vries. Hij had het pand gekocht op 17 januari 1919, onder de voorwaarde dat vader Barend en diens vrouw er tot hun dood mochten blijven wonen. Vader Barend kocht het pand zelf in 1907, maar woonde en werkte daarvoor op Twijnstraat 18.
Aan het begin van de oorlog, staat niet alleen Izak op het adres geregistreerd, maar ook zijn broer Marcus. Daarnaast hun zus Sara de Vries, die inmiddels getrouwd was met de Rotterdammer David Meiboom. Samen kregen zij 2 dochters, Santje en Rachel. Rachel trouwde in 1942, maar werd in december 1942 al weggevoerd, samen met haar jonge echtgenoot Abraham Jonas Walg. Het is niet onwaarschijnlijk dat zij op dat moment niet in de Twijnstraat woonde, maar in Den Haag, dat zoeken we nog uit.
Over het leven van de familie De Vries & Meiboom zoeken we nog naar het hele verhaal.
Dit verhaal wordt nog uitgebreid, o.a. na contact met een opgespoorde nabestaande van de familie De Vries.
Nabestaanden
Abraham Jonas Walg &
de families De Vries, Koppel en Creveld
De moeilijkste zoektocht is die naar de nabestaanden De Vries & Meiboom tot zover.
Abraham Jonas Walg
Tot onze grote vreugde bleek, na een lange lijst van sterfdata in de meest verschrikkelijke concentratiekampen, ieder voor zich de hel op aarde, dat toch iemand dit wist te overleven. Abraham Jonas Walg, de man van Rachel Meiboom - De Vries, wist alles tot de bevrijding te overleven. Hij werd daarmee ook een beetje onze held. Zijn getuige verhaal bij het NIOD, het instituut voor oorlogsdocumentatie, is indrukwekkend. Daarover - in overleg met zijn familie - later meer. Na de oorlog trouwde hij en, inmiddels overleden, laat kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen na.
Familie Meiboom
De familie Meiboom woonde eerst in Rotterdam, van hun familie en de nabestaanden weten we nog niets, alle hulp is welkom.
Familie de Vries, Creveld & Koppel
Marcus, Sara en Izak de Vries overleefden de oorlog niet, ook David en de kinderen niet, alleen zoals bekend Abraham Jonas.
De familie De Vries opsporen leek eerst veelbelovend, het buurtverhaal was dat het pand tot het verkocht werd aan Ahold in het bezit van dezelfde familie was, en dat leek toen een dood spoor. Inmiddels zijn we er met behulp van een notariskantoor - waarvoor onze enorme dank - via de leveringsaktes toch achter hoe het verlopen is.
Izak overleed in Sobibor. Zijn nalatenschap werd pas ruim na de oorlog verdeeld onder de erfgenamen, dat gebeurde pas, na een vonnis van de rechtbank, in 1951. Als erfgenamen worden genoemd:
Abraham de Vries, Catharijnesingel 85, Utrecht
Roza of Roosje de Vries en Izak Fonteijn, Den Haag
Susanna de Vries en Simon Straus, Utrecht
Simon de Vries, Maartensdijk, later getrouwd met Ester Polak
Lina Hanna de Vries, Utrecht, dochter van de al overleden Arend de Vries en Rosa Cohen
Hannchen of Hansje de Vries, Utrecht, dochter van de al overleden Arend de Vries en Rosa Cohen
Rozetta Creveld en haar echtgenoot Mozes Plotske en minderjarig kind Donald Harry Koppel, en diens voogd Isaac Koppel (Philip Samuel Creveld was de jong overleden eerste man van Rachel Klein, ze kregen een dochter Johanna en een zoon Samuel, de laatst overleefde de oorlog, was getrouwd met Jetje Rubens, ze kregen 2 dochters, Rachel en Rozetta, waar de laatste het overleefde, zij was getrouwd met Koppel, en hertrouwde met Plotske.
Erfgenaam Abraham deed zelf een bod op het huis aan de Twijnstraat 16 en 16BIS, te weten 13.400 gulden. Dit werd verdeeld onder de erfgenamen. Op 13 november 1980 overleed Abraham, en liet zijn panden na aan zijn zoon Mozes Barend en dochter Lina. Mozes Barend kwam zo op 7 mei 1982 in bezit van het pand aan de Twijnstraat. Mozes verkocht later het pand aan Ahold, dat het ook weer verkocht.
Dit verhaal wordt nog uitgebreid na nieuw contact met een opgespoorde nabestaande van de familie De Vries.
Wij zijn nog op zoek naar informatie over en de nabestaanden van, de families De Vries, Creveld & Koppel.
Nu
Inge Niks & dochter Hannah
Inge Niks woonde al geruime tijd boven wat nu de bio-store van Albert Heijn is. Op een dag liep ze de trap op naar boven en dacht: he, wat gek, de buitenmuur bij de trapopgang ligt dieper, dan in de woonkamer. Dat gaf te denken. Uit opgevraagde bouwtekeningen van begin vorige eeuw bleek dat er een kastenwand was ingetekend.
Tijdens de renovatie van de bovenwoning kwam de kastenwand tevoorschijn. Er waren voorzetwanden voor geplaatst. De oorspronkelijke deuren zaten er nog in. In 1 deur was een luik gezaagd. Er werd nog een krant uit 1943 gevonden. Dat geeft dan toch te denken. Het moment om verder te gaan speuren in de geschiedenis van het pand. Via de site www.joodsmonument.nl werd duidelijk dat de 6 bewoners de oorlog niet hebben overleefd.
Inge heeft zelf ook nog even kantoor gehouden met haar bedrijf IXIN in de winkelruimte. Inge adviseert gemeentes en bedrijven op het gebied van vastgoed, ruimte en retail. Winkelcentra en -gebieden zijn haar specialiteit. Niet helemaal toevallig, dat wonen in de Twijnstraat bij haar past. In die tijd dat haar bedrijf op de begane grond was gevestigd kwamen de tegels van slagerij De Vries tevoorschijn.
Uit de oude hypotheekakte bleek dat het pand van Mozes de Vries was geweest. Een van de weggevoerde families had dezelfde naam. We dachten dat het pand na de oorlog toch in de familie was gebleven. Dat blijkt nu toch niet het geval te zijn. En dat het om verschillende families De Vries gaat.
Toen haar dochter werd geboren, was het voor Inge duidelijk dat ze graag een Joodse naam aan haar dochter wilde geven, die bovendien ook nog op 4 mei ter wereld is gekomen. Dochter Hannah heeft de buurt als groot speelterrein, en zit hier ook om de hoek op school. Het is de bedoeling dat de school ook (educatief) in het project mee gaat doen.
Toen het project zich aandiende, was Inge daarom de eerste die enthousiast instapte, een steen adopteerde en toestemming voor de plaatsing gaf.